Kelimeler arşivi içinde; sonunda "kapı" olan, toplam 28 adet kelime bulunmaktadır. Sonu kapı ile biten kelimeler listesinden; Türkçe hakkında yapacağınız ders ve araştırma çalışmalarında ya da Scrabble, Kelimelik vb. gibi kelime bulma oyunlarında kelime türetmek için faydalanabilirsiniz.
Bunun yanı sıra, başında kapı olan kelimeler listesine ulaşmak veya içinde kapı olan kelimeler listesini incelemek isteyebilirsiniz. Ayrıca, burada verilen kelimelerin tanımları için aşağıda bulunan "harfli kelimeler" bağlantılarını kullanabilirsiniz.
YENİDEMİRKAPI, ESKİDEMİRKAPI
PARMAKKAPI, MEYDANKAPI
UĞRUNKAPI, DEMİRKAPI, OTLUKKAPI, KIZILKAPI
YÜCEKAPI, YENİKAPI, YEDİKAPI, ORTAKAPI, KARAKAPI, DOLUKAPI, DEREKAPI, ÇİFTKAPI, ALTIKAPI
SAĞKAPI, SOLKAPI, TAÇKAPI, TAKKAPI, TAŞKAPI, TOPKAPI, ULUKAPI, ARAKAPI, ALIKAPI
İNKAPI
KAPI
KAPI
Bir yere girip çıkarken geçilen ve açılıp kapanma düzeni olan duvar veya bölme açıklığı. Osmanlı Devleti'nde resmî görev yeri. Bu açıklıktaki açılıp kapanan kanat. Gelir, geçim, kısmet sağlayan yer, kaynak veya imkân. Ev gezmesi için gidilen yer. Devlet dairesi. Tavla oyununda iki pul üst üste getirilerek karşı oyuncunun o haneyi kullanmasına engel olunan yer. Sadece bir konuda yoğunlaşmış bilgilerin yer aldığı Genel Ağ sayfası, portal. Gidere yol açan gereksinim.
DOLUKAPI
İskelet adı verilen çerçeve biçimindeki çatkının iki yüzüne ince plakalar yapıştırarak hazırlanan kapı.
YENİKAPI
Afyon kenti, Emirdağ ilçesi, merkez nahiyesine bağlı bir yer. Elâzığ ilinde, Mollakendi nahiyesine bağlı bir yerleşim birimi.
KARAKAPI
Niğde şehrinde, Altunhisar ilçesinde, merkez nahiyesine bağlı bir bölge.
KIZILKAPI
Niğde ilinde, Kemerhisar bucağına bağlı bir yer.
MEYDANKAPI
Şanlıurfa şehrinde, Harran ilçesi, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim yeri.
YENİDEMİRKAPI
Ardahan ilinde, Göle ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
PARMAKKAPI
Batman şehri, Bekirhan bucağına bağlı bir yer. Şanlıurfa şehri, Çamlıdere nahiyesine bağlı bir yer. Van ili, Gürpınar ilçesi, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim bölgesi.
YÜCEKAPI
Ağrı ilinde, Eleşkirt ilçesinde, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim bölgesi.
ORTAKAPI
Konaklarda, harem dairesi ile selâmlık dairesi arasındaki kapı. Topkapı sarayının ikinci kapısı. Bitlis ilinde, Sarıkonak nahiyesine bağlı bir bölge.
DEMİRKAPI
Ağrı şehrinde, Hamur ilçesinde, merkez nahiyesine bağlı bir yer. Artvin ilinde, Veliköy nahiyesine bağlı bir bölge. Balıkesir şehri, Ömerköy bucağına bağlı bir yerleşim yeri. Bingöl ilinde, Yenibaşak bucağına bağlı bir yerleşim yeri. Gümüşhane kenti, Torul belediyesi, merkez bucağına bağlı bir bölge. İçel kenti, Mut ilçesinde, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim birimi. Kırıkkale kenti, Karacaoğlan bucağına bağlı bir yer. Mardin şehri, Kızıltepe belediyesi, merkez bucağına bağlı bir yer. Muş şehrinde, Karaağıl bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi. Rize ili, İkizdere ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yer. Siirt ili, Şirvan ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi. Trabzon şehrinde, Akçaabat ilçesi, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim yeri. Trabzon şehrinde, Uzungöl nahiyesine bağlı bir yerleşim yeri. Tunceli ili, Çiçekli nahiyesine bağlı bir yer.
DEREKAPI
Erzurum kenti, Şenyurt nahiyesine bağlı bir yerleşim bölgesi.
OTLUKKAPI
Erzurum kenti, Pasinler belediyesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi.
YEDİKAPI
Siirt ilinde, Özpınar bucağına bağlı bir yerleşim yeri.
UĞRUNKAPI
Kuşatmakta olan düşmanı ansızın baskına uğratmak için kalelere yapılmış gizli çıkış kapısı.
ESKİDEMİRKAPI
Ardahan kenti, Göle ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi.
Bu bölümde tanımı içerisinde KAPI geçen kelimeler listesi verilmiştir.
BEVVAP
Kapıcı. Mahalle okullarında hademe.
BİNİ
Binme işi. Kapı, dolap vb. şeylerin, kanatları kapandığında kalan aralığı örtebilmek için bu kanatların kenarına çakılan çıta.
ARKIT
Köy evlerinde kapıların arkasına konulan kalın kuşak.
ÇARPILMAK
Çarpma işine konu olmak. Çarpık duruma gelmek. Bir yankesici tarafından eşyaları el çabukluğuyla çalınmak, soyulmak. Bir şeye ederinden fazla para ödemek. Aldatılmak. Çekiciliğine kapılmak, etkilenmek.
ÇAMURLUK
Çamuru çok olan yer. Paçaları çamurdan korumak için giyilen tozluk. Taşıtlarda tekerleklerin üst bölümünü örten parça. Ayakkabıların çamurunu kazımak için yapılarda giriş kapısının önünde, yere çimento veya betonla tutturulan, demirden yapılmış, türlü biçimlerdeki ayakkabı sileceği.
BAP
Kapı. Kitaplarda bölüm, başlık. Arap dil bilgisinde mastar çeşitlerinden her biri. Konu, husus.
DAYAK
Bir insanı veya bir hayvanı dövme işi, sopa, patak, kötek. Evlerin kapısının açılmaması için kapının arkasına konulan kol, destek, sürgü. Bir şeyin yıkılmaması için dayanan ağaç, destek, payanda.
ATKI
Soğuğa karşı omuzlara, başa, sırta veya boyna alınan örtü, bürgü. Büyük yaba. Dokuma tezgâhlarında mekikle enine atılan iplik, argaç. Bazı kadın ayakkabılarında ve çocuk patiklerinde ayağın üstünden geçen, yandan iliklenen ince uzun parça. Kapı ve pencerelerin yapımında üst tarafa konan ağaç, taş veya beton destek, üst eşik.
BOYUNDURUK
Çift süren veya arabaya koşulan hayvanların birlikte yürümelerini sağlamak için boyunlarına geçirilen bir tür ağaç çember. Zulüm ve zorbalık baskısı, esaret. Güreşte hasmın başını koltuk altına alıp boynuna kol dolama oyunu. Kapı veya pencere vb. açıklıkların üzerine konulan ağaç, taş veya beton kiriş, lento. Mengenenin üst yanındaki kemer biçimli bölüm.
ÇERÇEVE
Resim, yazı, ayna vb.ni süslemek veya bir yere asılabilecek duruma getirmek için bunlara geçirilen kenarlık. Beden eğitiminde asılma ve tırmanmalar için kullanılan araç. Bir konunun, bir düşünce alanının sınırları veya bu sınırlar içindeki alan. Kapı, pencere ile bunların cam veya tablalarının yerleştirilmiş olduğu kenarlık.
ÇITÇIT
Üzerinde dikili bulundukları şeyin iki kenarını üst üste getirerek birleştirmeye ve tutturmaya yarayan, iki parçadan yapılmış metal nesne, fermejüp, kopça. Mobilya kapaklarını, kapıları kilitleme ve sürgülemenin dışında kapalı tutmaya yarayan ve az bir kuvvetle açılıp kapanmasını sağlayan iki parçalı metal veya plastik araç. Kadınların saçlarını daha uzun göstermek için taktıkları ek şaç.
BARATA
Bilim doktorları ile kardinallerin giydikleri dört köşe külah veya başlık. Osmanlı sarayında genellikle bostancıların, baltacı ve kapıcıların giydikleri, kırmızı çuhadan yapılmış, ucu kıvrık, uzunca başlık.
BÖLME
Bölmek işi, ayırma, parçalama, taksim. Cins kavramlarını tür, alt tür kavramlarına ayırma işi. Büyük bir yeri, alanı küçük oda veya kısımlara ayıran ince duvar veya tahta perde. Kalın ağaç gövdesinden odun veya tekne yapmak için ayrılan tomruk. Gemilerin içinde, su baskını, yangın vb. durumlarda, ara kapılar kapandığında arızanın veya hasarın yayılmasını önlemek için kullanılan birbirlerinden ayrılmış yerler. Salon, oda, sofa vb. büyük bir yerden ayrılmış daha küçük yer. Dört işlemden biri, taksim.
CEBECİ
Yeniçeri ordusunda silah yapan, onaran ve bakımı ile görevli bulunan, savaşta ordunun silah ve cephanesini ulaştıran yaya kapıkulu ocaklarından bir sınıf asker.
BUMBAR
Büyükbaş ve küçükbaş hayvanların kalın bağırsağı. Bu bağırsağa ciğer, kıyma, pirinç veya bulgur doldurularak yapılmış olan yemek. Soğuğun girmesini önlemek için kapı ve pencere aralıklarına takılan, içi pamuk dolu, uzun bez kılıf.
AÇILMAK
Açma işine konu olmak. Kendine gelmek, biraz iyileşmek, ferahlamak. Kıyıdan uzaklaşmak. Yeni bir bakış açısı getirmek. Renk koyuluğunu yitirmek. Kapı, yol vb. geçit vermek. Gereken güce ulaşmak. Kuruluşlar ilk kez veya yeniden işe başlamak. Sıkılması, çekinmesi, tutukluğu kalmamak. Herhangi bir konuyla veya sorunla ilgili olarak düşünce ve uygulamalarda yeni koşulların gerektirdiği değişiklikleri veya yenilikleri yapmak. Ayrıntıya girmek. Sırrını, üzüntüsünü, sorunlarını birine söylemek. Genişlemek, bollaşmak. İşini gereğinden veya yapabileceğinden geniş tutmak. Delinmek, yırtılmak. Sis, karanlık, duman vb. dağılmak, yoğunluğunu yitirmek.
BASTIRIK
Kapıyı arkadan bastırmak için kullanılan ağaç dayak. Ağırlık, yük.
ACILANMAK
Tadı acı olmak, acılaşmak. Acılı durumda olmak, üzüntüye kapılmak, üzülmek.
ANAHTARCI
Anahtar yapan, satan veya onaran kimse, açkıcı. Kapı, kasa vb. yerlere anahtar uydurarak hırsızlık yapan kimse. Kilitli kapıları açan kimse, çilingir.
AÇIT
Bir duvarda kapı, pencere, kemerleme vb. bölümler için bırakılmış açıklık.