Sonu KAYI ile biten kelimeler

Kelimeler arşivi içinde; sonunda "kayı" olan, toplam 13 adet kelime bulunmaktadır. Sonu kayı ile biten kelimeler listesinden; Türkçe hakkında yapacağınız ders ve araştırma çalışmalarında ya da Scrabble, Kelimelik vb. gibi kelime bulma oyunlarında kelime türetmek için faydalanabilirsiniz.

Bunun yanı sıra, başında kayı olan kelimeler listesine ulaşmak veya içinde kayı olan kelimeler listesini incelemek isteyebilirsiniz. Ayrıca, burada verilen kelimelerin tanımları için aşağıda bulunan "harfli kelimeler" bağlantılarını kullanabilirsiniz.

 
 

12 harfli kelimeler

HİSARCIKKAYI

10 harfli kelimeler

YUKARIKAYI

9 harfli kelimeler

AŞAĞIKAYI, ÇAPARKAYI, GÖLEZKAYI

8 harfli kelimeler

BÜYÜKAYI, KÜÇÜKAYI, KURTKAYI, YAKAKAYI, YENİKAYI

7 harfli kelimeler

KOZKAYI, ORAKAYI

4 harfli kelimeler

KAYI

Bazı kelimelerin anlamları

KAYI

Oğuz Türklerinin yirmi dört boyundan biri.

BÜYÜKAYI

Kuzey yarım kürede yedi parlak yıldızı yardımıyla Kutup Yıldızı'nı bulmada kullanılan takımyıldız, Yedigir, Dübbüekber.

KOZKAYI

Eskişehir şehrinde, merkez ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi.

ÇAPARKAYI

Çankırı ili, Şabanözü belediyesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi.

KÜÇÜKAYI

Göğün Kuzey Kutbu bölgesinde, Büyükayı'nın tersi durumda bir takımyıldız, Dübbüasgar.

GÖLEZKAYI

Çankırı şehrinde, Eldivan ilçesinde, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim yeri.

HİSARCIKKAYI

Çankırı şehri, Eldivan ilçesinde, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim birimi.

ORAKAYI

Temmuz. Ağustos. Haziran.

AŞAĞIKAYI

Kastamonu ilinde, Tosya ilçesi, merkez nahiyesine bağlı bir yer.

YENİKAYI

Ankara ili, Yenikent nahiyesine bağlı bir yer.

KURTKAYI

Kastamonu şehrinde, Kuzyaka bucağına bağlı bir yerleşim yeri.

YAKAKAYI

Eskişehir ili, merkez ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir bölge.

YUKARIKAYI

Kastamonu şehri, Tosya ilçesi, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim bölgesi.

  -   -   -  

Anlamında KAYI bulunan kelimeler

Bu bölümde tanımı içerisinde KAYI geçen kelimeler listesi verilmiştir.

DELGEÇ

Mukavva, kâğıt, kayış, maden vb.nde delik açmaya yarayan araç, delecek, zımba.

DAYILIK

Dayı olma durumu. Kabadayılık, külhanbeylik. Kayırıcılık. Dayıya yakışan davranış.

DEFTER

Genellikle hafif bir kapak içerisinde, yazı yazmak için bir araya tutturulmuş kâğıt yaprakları. Vergi, gelir ve nüfus bilgilerinin kayıtlarının tutulduğu resmî belge.

ÇİR

Kayısı, erik, zerdali vb. meyvelerin kurusu.

DEFTERHANE

Osmanlı Devleti sınırlarındaki bütün toprak kayıtlarını içine alan ana defterlerin bulunduğu ve bunlara özgü işlerin görüldüğü daire.

BORDA

Geminin veya kayığın yanı, alabanda karşıtı.

ÇİFTE

İkisi bir arada bulunan veya ikili. İki namlulu av tüfeği. Çift kürekli (sandal, kayık). At, eşek ve katırın arka ayaklarıyla vuruşu, tekme.

ABDEST

Müslümanların, belli ibadetleri yapabilmek için bir düzen içerisinde bazı organları yıkayıp bazılarını mesh etme yoluyla yaptıkları arınma.

DEMİRBAŞ

Bir yerde kullanılan, bir yere kayıtlı olan, bir görevliden öbürüne teslim edilen dayanıklı eşya. Bir yerin eskisi, emektarı olan (kimse). Bu nitelikte olan.

ALTIKARDEŞ

Kuzey Kutbu yönünde, Büyükayı'nın karşısında bulunan takımyıldız, Zatülkürsi.

DAYI

Annenin erkek kardeşi. Osmanlı Devleti'nde Tunus, Cezayir ve Trablusgarp'ta seçimle başa getirilen yönetici. Kabadayı. Kayırıcı. Cesur, yiğit. Yaşlı erkeklere söylenen bir seslenme sözü.

ÇEKTİRME

Çektirmek işi. Arabaların göbek bilyelerini çıkarmak için kullanılan araç. Yaklaşık 30-50 grostonluk yelkenli veya yük taşıyan motorlu büyük kayık. Arabaların değişik bölümlerinde hareketi ve dönüşü sağlamaya yarayan rulmanların yuvalarından çıkarılması işinde kullanılan alet. Çektiri. Sökülebilir elbise, yemek ve salon dolaplarının tablalarını birbirine tutturmak için metal veya plastikten yapılmış bağlantı parçası.

ARKA

Bir şeyin temel tutulan yüzünün tam ters yanı, ön karşıtı. Bir şeyin sırt durumunda olan yüzeyi. Otururken sırtın dayandığı yer. Geri kalan bölüm. Geçmiş, geride kalmış zaman. Kayıran, destekleyen. İnsanın vücudu, bedeni. Art, peş. Arkada olan, arkada bulunan.

BALDIRAK

Don, pantolon vb. giysilerin dizden aşağı olan bölümü. Kılıç kayışının aşağı uzanan parçası.

CERİDE

Gazete. Tutanak, kayıt defteri. Süvari kolu.

DAMAKSILLAŞMAK

Bir kelimede art damaktan çıkan bir ünsüz veya kalın bir ünlü ön damağa kayıp yumuşamak ve incelmek: Yana yine, alma elma gibi.

ÇEKEK

Kayık, mavna ve küçük gemilerin karaya çekildikleri yer.

ÇAĞLA

Badem, kayısı, erik vb. tek çekirdekli yemişlerin körpeyken yenilebilen ham şekli.

ÇAPAR

Postacı, ulak. Takadan büyük, baş ve kıç tarafı yukarı kalkık bir tür Karadeniz kayığı. Benekli, alacalı (hayvan ve bitki). Akşın. Çiçek bozuğu yüz.

ALAMANA

Balık avlamakta veya yük taşımakta kullanılan, tek veya iki direkli ve açık güverteli, büyük kayık, alamanata.