Sonu ADIL ile biten kelimeler

Kelimeler arşivi içinde; sonunda "adıl" olan, toplam 5 adet kelime bulunmaktadır. Sonu adıl ile biten kelimeler listesinden; Türkçe hakkında yapacağınız ders ve araştırma çalışmalarında ya da Scrabble, Kelimelik vb. gibi kelime bulma oyunlarında kelime türetmek için faydalanabilirsiniz.

Bunun yanı sıra, başında adıl olan kelimeler listesine ulaşmak veya içinde adıl olan kelimeler listesini incelemek isteyebilirsiniz. Ayrıca, burada verilen kelimelerin tanımları için aşağıda bulunan "harfli kelimeler" bağlantılarını kullanabilirsiniz.

 
 

Bazı kelimelerin anlamları

ADIL

Zamir.

MOLLAFADIL

Bitlis şehrinde, Göldüzü nahiyesine bağlı bir yerleşim birimi.

BADIL

Tembel.

FADIL

Çok konuşan. Adana ili, Karaisalı belediyesi, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim bölgesi. Muğla şehri, merkez ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.

MARADIL

İri hayvan.

  -   -   -  

Anlamında ADIL bulunan kelimeler

Bu bölümde tanımı içerisinde ADIL geçen kelimeler listesi verilmiştir.

HİLKAT

Yaradılış, fıtrat.

KAPALI

Kapanmış olan, açılmamış, açık karşıtı. Açık ve kesin söz kullanmadan söylenen, müphem. İçe dönük yaradılışta olan. Dış çevreyle ilişki içerisinde olmayan. Geçilmez durumda olan. Açık olmayan (giyecek). Bulutlu, karanlık (hava). Çalışma süresi sona ermiş (iş yeri). Başı örtülü (kadın). Gizli, saklı.

FITRAT

Yaradılış, hilkat.

MEŞREP

Yaradılış, huy, karakter, mizaç. Davranış biçimi.

MAYA

Bazı besinlerin yapımında mayalanmayı sağlamak için kullanılan madde, ferment. Arsız, utanmaz kimse. İçerdikleri enzimlerin katalizör niteliği etkisiyle şekerleri karbondioksit ve alkole dönüştüren bir hücreli bitki organizmaları. Yaradılış, öz nitelik. Damızlık dişi hayvan. Dişi deve. Uzun havalardan bir tür halk türküsü.

KAZA

İstem dışı veya umulmayan bir olay dolayısıyla bir kimsenin, bir nesnenin veya bir aracın zarara uğraması. Kadılık görevi. Yargı. Vaktinde kılınmayan namazı veya tutulmayan orucu sonradan yerine getirme. İlçe, kaymakamlık.

DECCAL

Yalancı, fesat, dedikoducu (kimse). Dinî inanışlara göre kıyamete yakın bir zamanda ortaya çıkacak olan yalancı ve kötü yaradılışlı kimse.

HUY

İnsanın yaradılış ve ruh özelliklerinin bütünü, mizaç, tabiat. Alışkanlık.

DOĞUŞTAN

Yaradılıştan. Kişinin doğduğu andan beri var olan, doğuşla birlikte gelen, fıtri.

CİNSİYET

Bireye, üreme işinde ayrı bir rol veren ve erkekle dişiyi ayırt ettiren yaradılış özelliği, eşey, cinslik, seks.

FITRATEN

Yaradılıştan.

CİVANMERT

Mert yaradılışlı, yüce gönüllü, yiğit.

CADILAŞMA

Cadılaşmak işi.

CİBİLLİYET

Yaradılış.

HASLET

İnsanın yaradılışından gelen özellik, huy.

DAMAR

Canlı varlıklarda kanın veya besleyici sıvıların dolaştığı kanal. Mermerde, bazı taşlarda ve tahta kesitlerinde renk ayrılığı gösteren dalgalı çizgi. İçinde ongun besi suyunun dolaştığı odunsu dokudan boru. Başka türden katmanların arasında bulunan sıvı, maden veya mineral katmanı. Böceklerde kanat zarını dik tutmaya yarayan organ. Huy. Soy, yaradılış.

HİLKATEN

Yaradılıştan.

HARİKA

Yaradılışın ve imkânların üstünde nitelikleriyle insanda hayranlık uyandıran. "Güzel" anlamında kullanılan bir söz. Çok büyük bir hayranlık uyandıran, eksiksiz, kusursuz, tam, mükemmel.

DANİŞMENT

Tanzimattan önce, kadıların yanında yetişmek üzere görevlendirilen kimse. Bilgili. Sahn Medreselerinde oda sahibi olabilen öğrenci.

KUDRETTEN

Yaradılıştan.