Kelimeler arşivi içinde; sonunda "toprak" olan, toplam 17 adet kelime bulunmaktadır. Sonu toprak ile biten kelimeler listesinden; Türkçe hakkında yapacağınız ders ve araştırma çalışmalarında ya da Scrabble, Kelimelik vb. gibi kelime bulma oyunlarında kelime türetmek için faydalanabilirsiniz.
Bunun yanı sıra, başında toprak olan kelimeler listesine ulaşmak veya içinde toprak olan kelimeler listesini incelemek isteyebilirsiniz. Ayrıca, burada verilen kelimelerin tanımları için aşağıda bulunan "harfli kelimeler" bağlantılarını kullanabilirsiniz.
KAĞŞAKTOPRAK
MELEKTOPRAK, ALTINTOPRAK, GÖKÇETOPRAK
AKÇATOPRAK, SARITOPRAK, KARATOPRAK, ESKİTOPRAK
DÜZTOPRAK, ÇİLTOPRAK, BOZTOPRAK, ARITOPRAK, KİSTOPRAK, ALATOPRAK, SAYTOPRAK
ÖZTOPRAK
TOPRAK
TOPRAK
Yer kabuğunun, toz durumuna gelmiş türlü kütle kırıntılarıyla, çürümüş organik cisimlerden oluşan ve canlılara yaşama ortamı sağlayan yüzey bölümü. Memleketli. Kara. Yer kabuğunun bu bölümünden yapılmış. Arazi, tarla. Ülke.
MELEKTOPRAK
Çamuru çok özlü, boz toprak.
ALTINTOPRAK
Mardin şehrinde, Şenyurt nahiyesine bağlı bir yer.
BOZTOPRAK
Ağrı şehrinde, Murat bucağına bağlı bir yerleşim yeri.
SAYTOPRAK
Altı taş olan tarlalar.
KARATOPRAK
Orta kuşak bozkırlarının humusça zengin verimli tarım topraklarına verilen ad. Sakarya kenti, Hendek ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir yer.
SARITOPRAK
Diyarbakır kenti, Bismil ilçesi, merkez nahiyesine bağlı bir bölge.
ALATOPRAK
Bitlis şehri, Mutki belediyesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim yeri.
GÖKÇETOPRAK
Nevşehir ili, Gülşehir ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir yerleşim yeri.
ARITOPRAK
Malatya şehri, Tepehan bucağına bağlı bir yerleşim yeri. Van ili, Erçek bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi.
KİSTOPRAK
Taş, kum, kil ile karışık kaynaşmış sert tabaka.
ESKİTOPRAK
Sivas şehri, Suşehri belediyesi, merkez bucağına bağlı bir bölge.
KAĞŞAKTOPRAK
Kazılması ve işlenmesi kolay olan kaba ve çürük toprak.
AKÇATOPRAK
Erzurum ilinde, Horasan ilçesinde, merkez nahiyesine bağlı bir bölge. Malatya ilinde, Balaban bucağına bağlı bir yerleşim yeri.
DÜZTOPRAK
Erzurum şehri, Ilıca ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir bölge.
ÇİLTOPRAK
Gaziantep şehrinde, Yavuzeli ilçesi, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim birimi.
Bu bölümde tanımı içerisinde TOPRAK geçen kelimeler listesi verilmiştir.
BALAST
Demir yollarında traverslerin altına, şoselerde düzeltilmiş toprak üzerine döşenen taş kırıkları. Safra.
AKIN
Kalabalık bir şeyin arkası kesilmeyen bir geliş durumunda olması. Düşman topraklarına tedirgin etme, yıldırma, çapul vb. amaçlarla toplu olarak yapılmış olan baskın. Gol atmak veya sayı yapmak amacıyla karşı takımın sahasına doğru genellikle topluca girişilen hücum. Kazak ve Kırgız Türklerinin saz şairlerine verdiği ad.
AYAKBASTI
Bir yere dışarıdan gelen insan ve eşyadan alınan vergi, toprakbastı.
BANKET
Şehirler arası yolların iki tarafında yayaların yürümesine ve taşıtların trafiği aksatmadan durabilmesine yarayan çakıl veya toprak yol. Yamaçtan kayan toprağı yerinde tutmak ve böylece ekilmeye elverişli yer kazanmak için türlü yollarla yapılmış olan dar basamak.
AZOİK
En eski jeolojik sistem. İçinde fosil bulunmayan (toprak).
ARK
İçinden su akıtmak için toprak kazılarak yapılmış olan açık oluk, arık, dren, karık.
ASMOLEN
Pişmiş toprak, cüruf ve çimento karışımından yapılmış, ses geçirmez, delikli briket türü.
AĞA
Geniş toprakları olan, sözü geçen, varlıklı kimse. Halk arasında sayılan ve sözü geçen erkeklere verilen unvan. Osmanlı Devleti'nde bazı kuruluşların başında bulunanlara verilen resmî san. Ağabey. Cömert, eli açık. Okuryazar olmayan yaşlı kimselerin adlarıyla birlikte kullanılan san. Koca.
ARAZİ
Yeryüzü parçası, yerey, toprak. Yer.
ASPİDİSTRA
Zambakgillerden, genellikle saksıda yetiştirilen, yaprakları doğrudan doğruya topraktan çıkan bir süs bitkisi.
BAKTERİ
Toprakta, suda, canlılarda bulunan, çürüme, mayalanma veya hastalıklara yol açan, küresel, silindirimsi, kıvrık biçimli olan, bölünerek çoğalan, klorofilsiz, tek hücreli canlı.
BABA
Çocuğu olan erkek, peder. Kazılarda çıkarılan toprağın miktarını hesaplayabilmek için yer yer bırakılan toprak dikme. Çok kaliteli, üstün nitelikli. Tarikatların bazısında tekke büyüğü. Çocuğun dünyaya gelmesinde etken olan erkek. Koruyucu, babalık duyguları ile dolu kimse. Çatı merteği. Bir ülkeye veya bir topluluğa yararlı olmuş kimse. Gemi veya iskelede halatın takıldığı yuvarlak başlı iri demir, ağaç veya beton dikme. Anlayışlı, iyi huylu erkek. Silah kaçakçılığı, kara para aklama ve uyuşturucu madde ticareti vb. kirli ve gizli işler yapan çetenin başı. Ata. Bir merdivende, tırabzanın sahanlıkla birleştiği yerde bulunan dikey öge. Bu gibi kimselere verilen unvan.
BALÇIK
İçinde çeşitli organik maddeler bulunan, genellikle killi, koyu, yapışkan çamur, mil. Güçlük çıkartan. İçindeki kil oranı yüksek, yağlı, su geçirmez, koyu toprak.
BARDAK
Su vb. şeyleri içmek için kullanılan, genellikle camdan yapılmış olan kap. Boduç, çamçak. Toprak testi. Bu kabın alacağı miktarda olan.
ALATAV
Az tavlı, yarı yaş yarı kuru olan (toprak).
BADAS
Harman kaldırıldıktan sonra yerde kalan toprak, çöp ve samanla karışık tahıl taneleri, harman döküntüsü.
BATAK
Üzerine basıldığında çöken çamurlaşmış toprak. Kötü durum, içinden çıkılmaz iş. Hayır gelmez, yarar sağlamaz, batmış. Elde bulunan kâğıtlara göre o turda kaç adet el kazanacağı üzerine tahminde bulunup en az, tahmin ettiği kadar el kazanmaya dayalı bir iskambil oyunu.
ALACALANMAK
Alaca bir duruma gelmek. Herhangi bir heyecan dolayısıyla benzi kızarıp bozarmak, renkten renge girmek. Eriyen karlar arasından yer yer toprak görünmek.
ASMALIK
Asma için ayrılmış (yer veya toprak).
BAĞ
Bir şeyi başka bir şeye veya birçok şeyi topluca birbirine tutturmak için kullanılan ip, sicim, şerit, tel vb. düğümlenebilir nesne. Meyve bahçesi. Üzüm kütüklerinin dikili bulunduğu toprak parçası. Bir halat üzerine atılan sağlam, düzgün ve istendiğinde kolayca çözülebilen her türlü düğüm. Kemikleri birbirine bağlamaya, iç organları yerinde tutmaya yarayan lif demeti. Nota yazarken yan yana gelen aynı veya farklı değerdeki notaların birbirine bağlanarak çalınacağını belirtmek için yapılmış olan yay biçimindeki işaret. İlgi, ilişki, rabıta. Bağlam, deste, demet. Sargı.