Ö ile başlayan 7 harfli kelimeler

Kelimeler arşivi içinde; başında "ö" olan, 7 harfli toplam 576 adet kelime bulunmaktadır. ö harfi ile başlayan kelimeler listesini Scrabble, Kelimelik vb. gibi kelime bulma oyunları için veya Türkçe hakkında yapacağınız ders, araştırma veya ödev çalışmalarınızda kullanabilirsiniz.

Ayrıca sonu ö harfi ile biten kelimeler listesine ulaşmak veyahut içinde ö harfi olan kelimeler listesini incelemek isteyebilirsiniz. Sözcüklerin anlamı için kelime üzerindeki bağlantılardan faydalanabilirsiniz.

 
 

Bazı kelimelerin anlamları

ÖZBİLİŞ

Kişinin kendi davranış ve güdülerine karşı sezgi ve anlayış kazanması.

ÖLÜMSEG

Ölecekmiş gibi zayıf, cılız olan.

ÖRENKÖY

Afyon kenti, Davulga bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi. Ankara ili, Çamlıdere belediyesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim yeri. Balıkesir kenti, Danişment bucağına bağlı bir yerleşim birimi. Balıkesir şehri, Darıca nahiyesine bağlı bir yerleşim bölgesi. Balıkesir şehri, Gökçedağ nahiyesine bağlı bir bölge. Çankırı ili, Çerkeş ilçesinde, merkez nahiyesine bağlı bir yer. Denizli ilinde, Acıpayam ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim yeri. Isparta ili, Şarkikaraağaç belediyesi, merkez bucağına bağlı bir yer. İzmir ilinde, Kiraz ilçesi, merkez bucağına bağlı bir bölge. Malatya şehri, Pütürge ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi. Manisa ili, Turgutlu ilçesi, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim bölgesi. Niğde şehri, Çamardı ilçesinde, merkez nahiyesine bağlı bir yerleşim bölgesi. Ordu kenti, Ulubey ilçesi, merkez bucağına bağlı bir bölge.

ÖZGİRAY

Gerçek hükümdar.

ÖZŞAHİN

Özü şahin gibi güçlü olan kimse.

ÖZDOĞAL

Gerçekten doğal olan.

ÖNDEGÜN

Evvelki gün.

ÖLÇÜNME

Ölçünmek durumu.

ÖNLÜKLÜ

Önlük giymiş olan.

ÖRGÜTLÜ

Örgütlenmiş olan, teşkilatlı.

ÖĞREMEK

Göreceği gelmek, özlemek, istemek. İstemek.

ÖLCÜMEK

Kusmak.

ÖZGÜLÜK

Özgü olma durumu, mahsusluk.

ÖNTARİH

Tarih öncesi zamanlardan tarih zamanlarına geçiş dönemi.

ÖÇCETEN

Birdenbire.

ÖRÜSGER

Yel.

ÖRSELLİ

Manisa şehrinde, Osmancalı nahiyesine bağlı bir yerleşim bölgesi.

ÖFNEZİK

Zayıf, cılız, ölmek üzere olan.

ÖĞÜNCEK

Kendi kendini öven, övüngen. İş önlüğü. Kendini beğenen, onurlu.

ÖĞRÜNTÜ

Kusma, mide bulantısı.