Sonu K ile biten 4 harfli kelimeler

Kelimeler arşivi içinde; sonunda "k" olan 4 harfli toplam 460 adet kelime bulundu. Sonu k harfi ile biten kelimeler listesinden; Türkçe hakkında yapacağınız ders ve araştırma çalışmalarında ya da Scrabble, Kelimelik vb. gibi kelime bulma oyunlarında kelime türetmek için faydalanabilirsiniz.

Ayrıca, başında k harfi olan kelimeler listesine ulaşmak veya içinde k harfi olan kelimeler listesini incelemek isteyebilirsiniz. Kelime anlamı için sözcüklerde bulunan linklerden faydalanabilirsiniz.

 
 

Bazı kelimelerin anlamları

ICIK

Çok az, biraz. Azmış yara. Çok az, azıcık: Icık dur.

OLAK

Oğlak. Kısrak.

TRÜK

Sinema veya tiyatroda teknik ustalıkla yapılmış olan gösteri.

PICK

Dere, su yarıntısı.

ÖRÜK

Örülmüş olan yer. Saç örgüsü.

HINK

Güç gerektiren bir iş yapılırken çıkarılan ses. "Başkasına yardım edecek veya yüreklendirecek gücü olmadığı hâlde öyle görünüp yardakçılık eden kimse" anlamındaki havan dövücüsünün hınk deyicisi deyiminde geçen bir söz.

ÖCEK

Kavun, karpuz, kabak ve benzerleri bitki tohumlarını ekmek için açılan küçük çukur, ocak.

PLAK

Sesleri kaydetmek ve kaydedilen sesleri yeniden pikap veya gramofonda dinlemek amacıyla hazırlanan plastik daire biçiminde yaprak. Metal nesne, plaka.

HARK

Hendek.

AREK

Sığırların toplu halde dinlendiği yer. Oyun yeri. Zayıf, cılız, sıska.

ÜRÜK

Şiş, şişlik. Dam kıyısı. Sivas şehri, Mursal bucağına bağlı bir yerleşim yeri.

RAİK

Alımlı, güzel, hoş.

EŞÜK

Eşik, ev girişi, eşilmiş yer.

MILK

Çürümüş, bozulmuş (meyve için). Olgunlaşmış yara.

ÜÇOK

Oğuz Destanı'na göre sol kolda bulunan 12 Oğuz boyuna verilen ad. Şırnak ili, İdil ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir bölge.

KERK

Mısır ekmeği. Ekmek kabuğu. Tarlayı dinlendirme, nadas.

KİNK

Latince beş anlamına gelen ön ek.

CENK

Kahramanca mücadele, çarpışma, savaş. Büyük çaba, uğraş, kavga, çekişme.

ÖNEK

Duvarın yıkılmaması için koyulan destek direği. Sürek avında, avcıların av bekledikleri yer. Bir veri sözcüğünün önünde yer alan ve verinin türünü gösteren ikil kümesi. Bazı dillerde kelimenin baş tarafına gelen ek. (ÖNE EKLEYİŞ, Préfixation). Bir önekli yasal biçimin ön bölümündeki tüm niceleyicilerin diziliminden oluşan deyim.

ÇIRK

Sade, arı, yalnız. Sigara zifiri.