Kelimeler arşivinde; içinde "heb" olan, toplam 34 tane kelime bulunuyor. İçerisinde heb bulunan kelimeler listesini Kelimelik, Scrabble ve benzer kelime bulma oyunlarında ya da Türkçe ile ilgili yapacağınız ödev, araştırma veya ders çalışmalarınızda kullanabilirsiniz.
Ek olarak sonu heb ile biten kelimeler listesini okumak ya da başında heb olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Bunların yanında, kelime anlamları için alt kısımda bulunan "harfli kelimeler" linklerinden de yararlanabilirsiniz.
HEBERSİZDEN
HEBENNEKA, HEBCİRMEK, İLMİHEBER
HEBERDAR, HEBERMEK, HEBLEMEK, MEHEBBET, MEHEBERE
ÇEHEBAZ, HEBELER, HEBEYLE, HEBİLLİ, HEBÜLLÜ
HEBENE, HEBENİ, HEBİGA, HEBİRE, HEBİSİ, HEBİYE, HEBLEM, SEHEBE
HEBBE, HEBEP, HEBER, HEBEŞ, HEBİK, HEBİL, HEBİS, HEBÜK, SEHEB
HEB
Tane: Bir heb üzüm yedim ekşiydi.
HEBEYLE
İşte böyle: Gel hebeyle otur.
HEBLEMEK
Asmadaki üzümün olgunlaşmaya başlamış tanelerini yemek.
ÇEHEBAZ
Çok konuşan kişi.
HEBİLLİ
İçel şehri, merkez belediyesi, merkez nahiyesine bağlı bir yer.
HEBENNEKA
Zeki ve becerikli olmadığı hâlde kendini öyle sanan kimse.
HEBERDAR
Haberi olan; haberci.
MEHEBERE
Arapça kökenli muhâbere: muhabere.
HEBERMEK
Getirmek.
MEHEBBET
Muhabbet.
HEBÜLLÜ
Tokat şehrinde, Bereketli bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi.
HEBELER
Düzce ilinde, Yığılca ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir bölge.
HEBERSİZDEN
Ansızın, birden bire.
HEBENE
Testi.
İLMİHEBER
Arapça kökenli ita i haber: ilmühaber.
HEBCİRMEK
Aksırmak.
Bu bölümde tanımı içerisinde HEB geçen kelimeler listesi verilmiştir.
ORTODOKS
Hristiyan mezheplerinden biri. Bu mezhebe bağlı olan kimse. Dogmaya ve kilise öğretisine uygun olan.
GAGAUZ
Çoğunlukla Basarabya'da, Tuna ağızlarında, Dobruca ve bulgaristan'da yaşayan, Hıristiyan Ortodoks mezhebinde bir Türk budunu.
MAHVOLMAK
Yok olmak. Onulmaz duruma gelmek. Boşa gitmek, heba olmak. Bozulup yararsız duruma gelmek.
HEPİCİ
Hepsi. Hepsi, karşılığı hebisi, hepisi.
AVDILMUS
Şia mezhebinde uğursuzluk sembolü mevhum bir şahsiyet.
MAHVETMEK
Yok etmek. Onmaz duruma getirmek. Bozup işe yaramaz duruma getirmek. Boşa gitmesine sebep olmak, heba etmek.
CAFER
Küçük akarsu. Caferi mezhebinin kurucusu. Hz. Ali'nin Mute Savaşı'nda ölen kardeşinin adı.
HEBE
Heybe. Nişan töreninde oğlan tarafının kız tarafına verdiği para: Eminenin hebesini aldık. Çobanların omuzuna aldıkları giysi, kebe.
MALİKİLİK
Maliki mezhebi.
KIZILBAŞ
Şii mezhebinin bir kolundan olan.
ALCI
Alevi mezhebinden olan. Al basanların gittikleri hoca. Ankara şehri, Temelli bucağına bağlı bir yerleşim yeri. Denizli ilinde, Kelekçi nahiyesine bağlı bir bölge. Yozgat ilinde, Sorgun belediyesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi.
BAPTİST
Protestan mezhebine bağlı kimse.
SÖR
Katolik mezhebinde kendini dine adayan ve manastırda yaşayan kadın. Katolik mezhebinde dinle ilgili bir yükümlülük almayan ancak din uğruna hemşirelik, hasta bakıcılık vb. işlerde çalışan kadın. İngiliz soyluluk unvanı.
PRESBİTERYENLİK
Protestan mezhebinin demokratik kurallara göre kurulmuş bir kolu.
ÇÜTAH
Zayi; heba.
KATOLİK
Roma kilisesinin kendine verdiği ad. Katolik mezhebinden olan kimse. Hristiyanlığın mezheplerinden biri.
PROTESTAN
Hristiyanlıkta reform hareketi sonucu doğan mezhep. Bu mezhebe bağlı olan kimse.
RAFIZİLİK
Şii mezhebinin bir kolu ve bu koldan olanların inancı.
HAYİR
İncirlik. Hayır; hayir heber.
Şİİ
Şiilik mezhebinden olan kimse.
Kaynak: Türk Dil Kurumu (TDK) Büyük Türkçe Sözlük