Kelimeler arşivinde; içinde "heb" olan, toplam 34 tane kelime bulunuyor. İçerisinde heb bulunan kelimeler listesini Kelimelik, Scrabble ve benzer kelime bulma oyunlarında ya da Türkçe ile ilgili yapacağınız ödev, araştırma veya ders çalışmalarınızda kullanabilirsiniz.
Ek olarak sonu heb ile biten kelimeler listesini okumak ya da başında heb olan kelimeler listesine gözatmak isteyebilirsiniz. Bunların yanında, kelime anlamları için alt kısımda bulunan "harfli kelimeler" linklerinden de yararlanabilirsiniz.
HEBERSİZDEN
HEBENNEKA, HEBCİRMEK, İLMİHEBER
HEBERDAR, HEBERMEK, HEBLEMEK, MEHEBBET, MEHEBERE
ÇEHEBAZ, HEBELER, HEBEYLE, HEBİLLİ, HEBÜLLÜ
HEBENE, HEBENİ, HEBİGA, HEBİRE, HEBİSİ, HEBİYE, HEBLEM, SEHEBE
HEBBE, HEBEP, HEBER, HEBEŞ, HEBİK, HEBİL, HEBİS, HEBÜK, SEHEB
HEB
Tane: Bir heb üzüm yedim ekşiydi.
HEBERSİZDEN
Ansızın, birden bire.
HEBERDAR
Haberi olan; haberci.
HEBEYLE
İşte böyle: Gel hebeyle otur.
İLMİHEBER
Arapça kökenli ita i haber: ilmühaber.
HEBLEMEK
Asmadaki üzümün olgunlaşmaya başlamış tanelerini yemek.
HEBENE
Testi.
ÇEHEBAZ
Çok konuşan kişi.
HEBENNEKA
Zeki ve becerikli olmadığı hâlde kendini öyle sanan kimse.
HEBÜLLÜ
Tokat şehrinde, Bereketli bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi.
HEBİLLİ
İçel şehri, merkez belediyesi, merkez nahiyesine bağlı bir yer.
HEBELER
Düzce ilinde, Yığılca ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir bölge.
HEBCİRMEK
Aksırmak.
HEBERMEK
Getirmek.
MEHEBERE
Arapça kökenli muhâbere: muhabere.
MEHEBBET
Muhabbet.
Bu bölümde tanımı içerisinde HEB geçen kelimeler listesi verilmiştir.
CAFER
Küçük akarsu. Caferi mezhebinin kurucusu. Hz. Ali'nin Mute Savaşı'nda ölen kardeşinin adı.
ÇÜTAH
Zayi; heba.
KIZILBAŞ
Şii mezhebinin bir kolundan olan.
PROTESTAN
Hristiyanlıkta reform hareketi sonucu doğan mezhep. Bu mezhebe bağlı olan kimse.
ALCI
Alevi mezhebinden olan. Al basanların gittikleri hoca. Ankara şehri, Temelli bucağına bağlı bir yerleşim yeri. Denizli ilinde, Kelekçi nahiyesine bağlı bir bölge. Yozgat ilinde, Sorgun belediyesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim bölgesi.
Şİİ
Şiilik mezhebinden olan kimse.
RAFIZİLİK
Şii mezhebinin bir kolu ve bu koldan olanların inancı.
GAGAUZ
Çoğunlukla Basarabya'da, Tuna ağızlarında, Dobruca ve bulgaristan'da yaşayan, Hıristiyan Ortodoks mezhebinde bir Türk budunu.
MALİKİLİK
Maliki mezhebi.
HAYİR
İncirlik. Hayır; hayir heber.
MAHVETMEK
Yok etmek. Onmaz duruma getirmek. Bozup işe yaramaz duruma getirmek. Boşa gitmesine sebep olmak, heba etmek.
AVDILMUS
Şia mezhebinde uğursuzluk sembolü mevhum bir şahsiyet.
HEPİCİ
Hepsi. Hepsi, karşılığı hebisi, hepisi.
PRESBİTERYENLİK
Protestan mezhebinin demokratik kurallara göre kurulmuş bir kolu.
BAPTİST
Protestan mezhebine bağlı kimse.
KATOLİK
Roma kilisesinin kendine verdiği ad. Katolik mezhebinden olan kimse. Hristiyanlığın mezheplerinden biri.
SÖR
Katolik mezhebinde kendini dine adayan ve manastırda yaşayan kadın. Katolik mezhebinde dinle ilgili bir yükümlülük almayan ancak din uğruna hemşirelik, hasta bakıcılık vb. işlerde çalışan kadın. İngiliz soyluluk unvanı.
HEBE
Heybe. Nişan töreninde oğlan tarafının kız tarafına verdiği para: Eminenin hebesini aldık. Çobanların omuzuna aldıkları giysi, kebe.
ORTODOKS
Hristiyan mezheplerinden biri. Bu mezhebe bağlı olan kimse. Dogmaya ve kilise öğretisine uygun olan.
MAHVOLMAK
Yok olmak. Onulmaz duruma gelmek. Boşa gitmek, heba olmak. Bozulup yararsız duruma gelmek.
Kaynak: Türk Dil Kurumu (TDK) Büyük Türkçe Sözlük