Kelimeler arşivi içinde; başında "a" olan, 4 harfli toplam 814 adet kelime bulunmaktadır. a harfi ile başlayan kelimeler listesini Scrabble, Kelimelik vb. gibi kelime bulma oyunları için veya Türkçe hakkında yapacağınız ders, araştırma veya ödev çalışmalarınızda kullanabilirsiniz.
Ayrıca sonu a harfi ile biten kelimeler listesine ulaşmak veyahut içinde a harfi olan kelimeler listesini incelemek isteyebilirsiniz. Sözcüklerin anlamı için kelime üzerindeki bağlantılardan faydalanabilirsiniz.
AĞLI
Ağı bulunan. Kastamonu iline bağlı ilçelerden biri.
ALUV
Üzüntü ile karışık şaşkınlık, korku bildirir ünlem.
AVCU
İyi av avlıyan hayvan. Avcı.
AVOÇ
Avuç.
ARFA
Arife günü.
AŞAT
Fazla.
AMAK
Tepenin en sivri yeri: Şu dağın amakına kadar çıktım. Almak. Karşı, ön taraf, gözönü, her taraftan görülebilen yer, meydan, açıklık. Atmak. Eğmek.
AHPA
Mutfakta kullanılan büyük kıyma bıçağı.
ARAP
Fotoğrafın negatifi. Koyu esmer. Fellah. Orta Doğu ile Kuzey Afrika'nın büyük bir bölümünde yaşayan halk ve bu halkın soyundan olan kimse.
AŞKI
Oklava.
ATIZ
İki dere arasındaki su geçecek set.
ATIL
Tembel. Etkisiz, işe yaramaz. Süreduran. İşsiz, aylak.
ALET
Bir el işini veya mekanik bir işi gerçekleştirmek için özel olarak yapılmış nesne. Bir sanatı yapmaya, uygulamaya yarayanf özel araç. Maşa. Bir makineyi oluşturan ve işlemesine yardım eden parçalardan her biri.
AKSE
Hastalık nöbeti, kriz.
ARHA
Arka. Koruyucu. Yük. Sırt; sırtta taşınabilecek şekilde hazırlanmış ot, odun yükü. Eski türkçe arka: arka, sırt; destek; kayırıcı. bk. ayrıca torpel. Arka, geri. Arka taraf, arka cihet. Peş, art sıra. Arka.arhun.
AHIN
Akın.
AVUT
Ölen bir kimsenin iyi hallerini ve ölmesinden duyulan acıları sayıp dökmek üzere söylenen ezgi, ezgi ile mersiye söyliyerek ağlama. Avurt, yüz. Hayvanın art kısmı. Bağırarak ağlama, sesli ağlama. Diyarbakır şehrinde, Çüngüş ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir yerleşim yeri. Samsun ilinde, Salıpazarı ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim yeri.
AYRU
Ayrı.
APBA
Bembeyaz. Tertemiz. Dede, büyükbaba.
ACİL
Hemen yapılması gereken, ivedi, ivedili, evgin, müstacel.
Kaynak: Türk Dil Kurumu (TDK) Büyük Türkçe Sözlük