Kelimeler arşivi içinde; sonunda "ı" olan 4 harfli toplam 333 adet kelime bulundu. Sonu ı harfi ile biten kelimeler listesinden; Türkçe hakkında yapacağınız ders ve araştırma çalışmalarında ya da Scrabble, Kelimelik vb. gibi kelime bulma oyunlarında kelime türetmek için faydalanabilirsiniz.
Ayrıca, başında ı harfi olan kelimeler listesine ulaşmak veya içinde ı harfi olan kelimeler listesini incelemek isteyebilirsiniz. Kelime anlamı için sözcüklerde bulunan linklerden faydalanabilirsiniz.
ZARI
Evet, olasılıkla. Her halde, evet öyle.
DGUI
Çok uzak.
DAPI
Tapu.
YIĞI
Başağın taneli kısmı, taneleri. "Yığı etdik, yedik. İstenildiğinde kullanılmak üzere yığınlanmış bilgi.
ZATI
Aslında, zaten. Zaten.
ATKI
Soğuğa karşı omuzlara, başa, sırta veya boyna alınan örtü, bürgü. Büyük yaba. Dokuma tezgâhlarında mekikle enine atılan iplik, argaç. Bazı kadın ayakkabılarında ve çocuk patiklerinde ayağın üstünden geçen, yandan iliklenen ince uzun parça. Kapı ve pencerelerin yapımında üst tarafa konan ağaç, taş veya beton destek, üst eşik.
ATÇI
At yetiştiricisi.
YAVI
Yitik. Akılsız, sersem. İğdiş at. Erzurum ilinde, Çat ilçesinde, merkez bucağına bağlı bir yerleşim yeri. Ordu kenti, Ünye ilçesi, merkez bucağına bağlı bir yerleşim birimi.
AĞLI
Ağı bulunan. Kastamonu iline bağlı ilçelerden biri.
KIYI
Kara ile suyun birleştiği yer. Issız, tenha yer. Kenar, periferi. Sahil.
KARI
Bir erkeğin evlenmiş olduğu kadın, eş, refika, zevce. Kadın. Yaşlı, ihtiyar.
IŞKI
Deri, tahta kazımakta kullanılan, iki ucu saplı eğri bıçak.
AKLI
Beyazı bulunan, beyaz renkli.
ÇITI
Anahtar, asma kilit. Çıtçıt. Mısır patlatmak için kullanılan bir tava. Sonbaharda toplanan meyve ve sebzenin ağaç dallarına ve bitki köklerine bağlanarak çatılmış şekli. 2 Kabuğu soyulmuş ve 5-10 tanesi bir arada bağlanmış mısır.
YATI
Gidilen yerde geceyi geçirme.
ILHI
Soy sop. Sürü.
GACI
Kadın, dost, sevgili, metres. Torik yavrusu. Kız kardeş. Yeni doğan çocuk. Müslüman olmayan hacı. Ağabey.
KAYI
Oğuz Türklerinin yirmi dört boyundan biri.
ŞAKI
Ağrı, sancı. Baş ağrısı.
YAPI
Barınmak veya başka amaçlarla kullanılmak için yapılmış her türlü mimarlık eseri, bina. Yapma, oluşturma, ortaya konulma, meydana getirme. Bütünün bir araya getirilişinde uyulan dizge, strüktür. Ögeleriyle somut bağımlılığı olan bütün. Parçaları ve ögeleri arasında yasaya uygunluk, durağan bağlar ve karşılıklı ilişkiler bulunan dizge veya bütün, strüktür. Yapılmakta olan konut, yol, köprü vb. inşaat, konstrüksiyon. Canlı bir varlığın ruh veya beden özelliklerinin tümü, bünye, strüktür. Bir hücrede, bir dokuda, karmaşık oluşumlu bir organizmada elemanların düzeni.
Kaynak: Türk Dil Kurumu (TDK) Büyük Türkçe Sözlük